Zadaszenie tarasu z poliwęglanu - tanio i wygodnie
Wróć do listy artykułów

Dlaczego warto zadaszyć taras poliwęglanem?
Zadaszenie tarasu z poliwęglanu to rozwiązanie, które pozwala wydłużyć sezon korzystania z przestrzeni przydomowej. Dzięki przezroczystym arkuszom światło słoneczne dociera do wnętrza, ale jednocześnie chroni przed deszczem i nadmiernym nagrzewaniem. W odróżnieniu od dachu z pełnego materiału, poliwęglan nie odcina światła, co szczególnie docenią mieszkańcy domów z tarasami po północnej stronie. Materiał ten jest odporny na warunki atmosferyczne i niestraszne mu intensywne opady, wiatr czy promienie UV. Jest też lżejszy od szkła, co sprawia, że konstrukcje pod daszek z poliwęglanu można osadzić na nieco delikatniejszych i tańszych stelażach aluminiowych czy drewnianych. Poliwęglan komorowy i lity występuje w różnych grubościach, co umożliwia dopasowanie do potrzeb konkretnego projektu.
Jakie są zalety zadaszenia z poliwęglanu?
Poliwęglan przewyższa wiele tradycyjnych materiałów swoją wytrzymałością i elastycznością. Skutecznie tłumi szkodliwe promieniowanie ultrafioletowe, a zarazem przepuszcza dużą ilość światła dziennego. Pozwala to na korzystanie z tarasu bez mrużenia oczu oraz bez strachu przed nagłym deszczem. Ochrona przed UV wpływa też korzystnie na żywotność mebli ogrodowych. Taras nie wymaga częstego czyszczenia, bo dach zatrzymuje spadające liście czy ptasie odchody. Dobrze zaprojektowane zadaszenie potrafi odprowadzać wodę deszczową dzięki lekkim spadkom i rynnom, które można zintegrować z całą architekturą ogrodu. Istotne jest też to, że poliwęglan nie rozbryzguje wody jak szkło czy metal, co minimalizuje zachlapanie elewacji.
Jakie elementy konstrukcyjne są potrzebne do budowy zadaszenia tarasu?
Do budowy zadaszenia tarasu z poliwęglanu potrzeba kilku kluczowych elementów. Najważniejsza jest stabilna konstrukcja nośna. Najczęściej tworzy się ją z drewna klejonego warstwowo lub aluminium anodowanego. Drewno musi być odpowiednio zabezpieczone przed wilgocią i szkodnikami. Cała konstrukcja powinna być zakotwiczona w gruncie lub płycie tarasowej. Do zamontowania płyt poliwęglanowych używa się specjalnych profili aluminiowych lub plastikowych, które utrzymują tafle w miejscu i umożliwiają naturalną rozszerzalność termiczną materiału. Do tego dochodzą akcesoria montażowe - śruby, uszczelki, taśmy wentylujące i gąbka chroniąca wnętrze komór przed zabrudzeniem. Należy również zaplanować odpowiedni spadek połaci, by woda deszczowa nie zalegała na dachu.
Jak zaplanować kształt i rozmiar dachu z poliwęglanu?
Forma zadaszenia zależy przede wszystkim od kształtu tarasu oraz możliwości konstrukcyjnych domu. Najczęściej spotykane są daszki jednospadowe lub dwuspadowe, które montuje się do ściany budynku, a drugi koniec opiera na słupach. Warto wcześniej ustalić kąt nachylenia połaci - minimalny to zwykle 5 stopni, ale przy większych opadach lepiej zastosować spadek 10-15 stopni. Szerokość dachu powinna być nieco większa niż sam taras, by lepiej chronić również krawędzie strefy wypoczynkowej. W przypadku dużych przestrzeni można zastosować poliwęglan o większej grubości, np. 16 mm lub więcej. Przy mniejszych zadaszeniach wystarczą płyty 10-milimetrowe.
Jaki rodzaj poliwęglanu wybrać i dlaczego?
Na rynku dostępne są dwa główne typy poliwęglanu: komorowy i lity. Pierwszy jest lekki, dobrze izoluje termicznie i kosztuje mniej. Działa trochę jak podwójna szyba, zatrzymując warstwę powietrza między przegrodami. To dobry wybór na zadaszenia sezonowe i w budżetowych wersjach. Poliwęglan lity jest bardziej masywny i wytrzymały, przypomina szkło, ale jest trudniejszy do zarysowania i elastyczny. Nadaje się na całoroczne tarasy, zwłaszcza gdy dach ma funkcjonować jako doświetlenie salonu lub kuchni. Wybierając materiał, warto też zdecydować między wersją przezroczystą a mleczną - ta druga lepiej rozprasza światło i daje więcej prywatności. Dobrze sprawdza się też wariant dymiony, który redukuje nagrzewanie latem.
Jak prawidłowo zamontować dach z poliwęglanu?
Podczas montażu trzeba trzymać się określonych zasad technologicznych. Płyty z poliwęglanu najlepiej przecinać piłą o drobnych zębach, prowadząc cięcie płynnie, bez szarpania. Krawędzie warto zabezpieczyć taśmą aluminiową i wentylującą - taka kombinacja chroni komory przed wilgocią i kurzem, a jednocześnie pozwala oddychać całej konstrukcji. Montaż najlepiej rozpoczynać od ściany budynku, stopniowo nakładając kolejne płyty w kierunku zewnętrznym. Nie wolno całkowicie zaciskać arkuszy śrubami. Powinny mieć miejsce na rozszerzalność cieplną. Końce płyt warto podeprzeć dokładnie co 50-60 cm. Należy też pamiętać o rynnach lub systemie odprowadzania wody. Dzięki ich zastosowaniu zadaszenie nie będzie narażone na spiętrzoną wodę przy krawędziach.
Czy zadaszenie z poliwęglanu wymaga pozwolenia?
W wielu przypadkach nie trzeba ubiegać się o pozwolenie na budowę. Zadaszenie, które nie jest trwale związane z gruntem i nie przekracza 35 m2, można wykonać na zgłoszenie. Wystarczy dostarczyć wymagane dokumenty do urzędu i poczekać 21 dni. Jeśli budowa będzie częścią większych prac wokół domu, np. budowy ogrodu zimowego, konieczne może być już pozwolenie. Należy pamiętać, że każdy przypadek może wymagać konsultacji z lokalnym urzędem. Warto też sprawdzić zapisy w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W niektórych gminach obowiązują ograniczenia dotyczące zabudowy i używanych materiałów.
Jakie są koszty zadaszenia tarasu z poliwęglanu?
Koszt wykonania dachu zależy od wielu czynników: rodzaju poliwęglanu, powierzchni zadaszenia, gatunku materiału konstrukcyjnego oraz wybranych akcesoriów. Zadaszenie o powierzchni 15 m2 z poliwęglanu komorowego może kosztować od 4 do 8 tysięcy złotych, jeśli wykonujemy je samodzielnie. Jeśli zdecydujemy się na firmę montażową - kwota wzrasta nawet do 10-15 tysięcy. Poliwęglan lity to wydatek wyższy - od 200 do 400 zł za m², ale zapewnia lepsze parametry wizualne i dłuższą żywotność. Warto też uwzględnić koszt słupów, łączników, kątowników oraz systemu odwodnienia. Koszt całości zwiększy się, jeśli konstrukcja wymaga podparcia na słupach stalowych lub profilach specjalnie malowanych proszkowo.
Na co zwrócić uwagę podczas użytkowania i konserwacji takiego zadaszenia?
Zadaszenie tarasu nie wymaga skomplikowanej konserwacji, ale raz na jakiś czas warto przeprowadzić przegląd. Dobrze jest sprawdzić szczelność połączeń, zwłaszcza po intensywnych opadach lub wichurach. Powierzchnię poliwęglanu najlepiej czyścić miękką gąbką i letnią wodą z delikatnym detergentem. Nie należy stosować środków na bazie alkoholu, amoniaku ani rozpuszczalników - mogą uszkodzić powierzchnię. Jesienią warto usuwać liście i sprawdzać drożność rynien. W zimie trzeba pamiętać, że jeśli zadaszenie ma mały spadek, może gromadzić się na nim śnieg - wówczas warto ręcznie go usuwać plastikową łopatą. Regularna konserwacja pozwala wydłużyć czas bezproblemowego użytkowania nawet o wiele lat.
Szukasz gotowego projektu? Mamy ich mnóstwo! domy 140-160m²